Periódico galego de informaçom crítica

O bairro sempre responde. Os serviços sociais, nom

por
vera-cruz mon­toto

Sabíamos disso: esta crise nom era uni­ca­mente sa­ni­tá­ria. Desde os pri­mei­ros mo­men­tos de in­cer­teza e de emer­gên­cia es­tá­va­mos ci­en­tes de que se­riam pre­ci­sas to­das as nos­sas for­ças, ener­gias e cri­a­ti­vi­dade para en­fren­tar umha si­tu­a­çom que, ainda que da­quela des­co­nhe­cía­mos o al­cance, era certo que ia ba­ter con­tra as de sem­pre. Contra a gente dos bair­ros. Contra nós e con­tra as nos­sas vizinhas.

Acontece que desta volta exis­tiam di­fi­cul­da­des acres­ci­das, por­que a re­sis­tên­cia nom se po­dia cons­truir so­bre os nos­sos es­pa­ços de re­fe­rên­cia (ruas, pra­ças, cen­tros so­ci­ais) nem tam­pouco so­bre os nos­sos cor­pos. Tínhamos que in­ven­tar for­mas no­vas de fa­zer fun­ci­o­nais as nos­sas re­des co­mu­ni­tá­rias, já fra­cas po­los lon­gos anos de ata­ques que vi­mos pa­de­cendo pola es­pe­cu­la­çom, a gen­tri­fi­ca­çom e o es­pó­lio das ci­da­des. Assim sur­gí­rom os Grupos de Apoio Mutuo (GAM) na Corunha: como rede vi­ci­nal de ajuda en­tre iguais, como co­mu­ni­dade de cui­da­dos en­tre aque­las que até ha­via uns me­ses par­ti­lhá­va­mos rua e mercado.

Desta volta exis­tiam di­fi­cul­da­des acres­ci­das, por­que a re­sis­tên­cia nom se po­dia cons­truir so­bre os nos­sos es­pa­ços de re­fe­rên­cia (ruas, pra­ças, cen­tros so­ci­ais) nem tam­pouco so­bre os nos­sos corpos

Presença em ca­torze bair­ros da ci­dade, gru­pos de tra­ba­lho em torno dos pro­ble­mas mais ur­gen­tes (emer­gên­cia ali­men­tar, di­reito à vi­venda, co­mér­cio lo­cal, cos­tu­rei­ras de más­ca­ras, acom­pa­nha­mento emo­ci­o­nal), trinta e cinco cai­xas de re­sis­tên­cia numha rede de es­ta­be­le­ci­men­tos lo­cais so­li­dá­rios e mi­lha­res de açons de pri­meira ne­ces­si­dade que con­se­guí­rom res­pon­der – pre­ca­ri­a­mente – umha emer­gên­cia sem pre­ce­den­tes. Do apoio mais bá­sico para co­mer ou para mer­car apro­vi­si­o­na­men­tos, ao acom­pa­nha­mento para fa­zer va­ler os nos­sos di­rei­tos na pe­ti­çom de aju­das pú­bli­cas ou para en­fren­tar um des­pejo (des­ses que o mi­nis­tro achava que nom se produziam).

Três ca­ra­te­rís­ti­cas fun­da­men­tais. Apoio mú­tuo: as pes­soas que um dia pre­ci­sa­vam um cabo no dia a se­guir es­ta­vam a co­la­bo­rar numha dis­tri­bui­çom ou a pôr em mar­cha a caixa de re­sis­tên­cia do seu bairro. Politizaçom: a de­ri­vada da cons­tru­çom co­le­tiva e do tra­ba­lho co­mum pola tua vi­zi­nhança. Feminizaçom: as mu­lhe­res, mais umha vez, as­su­mí­rom o pro­ta­go­nismo nesta rede de cui­da­dos (cousa na qual nom dei­xa­mos de re­fle­tir de jeito crítico).

Frente à vaga de so­li­da­ri­e­dade en­tre as vi­zi­nhas, o aban­dono por parte das ins­ti­tui­çons: aju­das que nom che­ga­vam, re­cur­sos insuficientes…

E frente a esta vaga de so­li­da­ri­e­dade en­tre as vi­zi­nhas, o aban­dono por parte das ins­ti­tui­çons. Ajudas que nom che­ga­vam, que nom che­gam ainda, como as PRESCO ou o apoio para os alu­gue­res; re­cur­sos ab­so­lu­ta­mente in­su­fi­ci­en­tes –ti­ve­mos que as­su­mir noi­tes em pen­sons ou abrir as nos­sas ca­sas a vi­zi­nhas em di­fi­cul­da­des ante a ine­xis­tên­cia dumha al­ter­na­tiva ha­bi­ta­ci­o­nal pú­blica–; e umha ab­so­luta ce­gueira: tanto por parte da Junta como por parte do Concelho a má­xima foi que todo es­tava sob con­trolo. Mençom à parte me­rece a agres­si­vi­dade mos­trada con­tra nós polo go­verno mu­ni­ci­pal da Corunha, que che­gou mesmo ao in­sulto pú­blico por parte do seu porta-voz. 

Hoje, as cir­cuns­tân­cias som bem di­fe­ren­tes, mas a crise é –se­gue a ser– bru­tal. A vaga da emer­gên­cia está a dei­xar atrás de si umha re­a­li­dade de pre­ca­ri­e­dade que ame­aça a vida das no­sas vi­zi­nhas, so­bre­todo das mais vul­ne­rá­veis. Quantos ne­gó­cios lo­cais ti­vé­rom que fe­char na es­pera dum apoio mu­ni­ci­pal que nom che­gava? Quantas pes­soas ti­vé­rom que dei­xar o seu fo­gar por nom po­de­rem as­su­mir o alu­guer? Quantas fa­mí­lias som aten­di­das po­las suas vi­zi­nhas en­quanto aguar­dam pola ci­ta­çom com a sua tra­ba­lha­dora social?

Desde os bair­ros, res­pon­de­re­mos. Sempre o fa­ze­mos. Mas é o mo­mento de as ins­ti­tui­çons cum­pri­rem com a sua parte.

O último de Opiniom

O Estado

Pedro M. Rey Araujo repassa as principais conceiçons arredor do Estado no

Os corpos e a terra

Alberte Pagán fai umha resenha do filme 'O Corno', de Jaione Camborda,
Caminho e casas de pedra, com teito de lousa, da aldeia de Froxám, no Courel.

Refúgio climático

Os meios de comunicaçom falam de um novo 'nicho' de mercado: as
Ir Acima